دارچین

دارچین ماده‌ای بسیار معطر است که از قسمت درونی چوب درختی همیشه سبز که شبیه به برگ مو است، به دست می‌آید. درختانی که دارچین از آن‌ها تهیه می‌شود، در نواحی استوایی رشد می‌کنند و بزرگترین تولید و صادر کننده چوب دارچین کشورهای اندونزی، سریلانکا و ویتنام هستند.

کاربرد

دارچین موارد مصرف زیادی دارد، از دارچین در تهیه چای و دمنوش استفاده می‌شود. هنگام تهیه قهوه، قبل از دم کشیدن چوب دارچین را روی آن قرار دهید. برای پخت گوشت نیز، برای اینکه بوی بد گوشت را از بین ببرید، دارچین را داخل مواد گوشت بریزید.

دارچین برای سرماخوردگی، از بین بردن سرفه، تب و لرزه و از ببن بردن آبریزش بینی موثر است. تقویت کننده کبد و از بین برنده رطوبت معده است. دارچین سرشار از فیبر، منگنز، کلسیم و آهن است. برای مشکلات پوستی بسیار مفید است و جوش و جای حوش را از بین می‌برد. اسکراب دارچین، پوست‌های مرده را از بین می‌برد و باعث جوانسازی، نرمی و لطافت پوست می‌شود.
مصرف دارچین باعث بهبود جریان خون، کنترل فشار خون و در نتیجه اکسیژن رسانی بهتر به قلب می‌شود.
افراد مبتلا به دیابت، بهتر است دارچین را در رژیم غذایی خود قرار دهند، چون دارچین میل افراد به مصرف شیرینی‌جات را کاهش داده و درنتیجه باعث کنترل قند خون می‌شود.

از دارچین برای موارد بسیاری از جمله خوراکی و غیر خوراکی استفاده می‌شود.
موارد غیر خوراکی از جمله تولید صنایع دستی، شمع، خوشبو کننده هوا، زیرلیوانی و غیره است. در مصارف خوراکی نیز از چوب دارچین برای تهیه شربت دارچین، برای صبحانه، دم کردن چای، طبخ برنج و انواع خورش استفاده می‌شود.

چوب دارچین باید در ظرف دربسته و نور کم و بدون رطوبت نگهداری شود زیرا رطوبت باعث کپک زدن و از بین رفتن بوی دارچین می‌شود.